Griplikler & Unutkanliklar ve biz....

Dun hic bir zaman yarini beklemek kadar yakin olmadi hicbirimize, cunku unutkanliklar boy gosterir oldu istemesekte, ama garip ve beklentilere odaklanmisken nasil olunurda unutabilir dunu, kendisini, dunku kendisini?

Duygularimiz da tipki boyle olsa gerek, arzulamak dunde biraktiklarini, ve ele gecince birakivermek sanki hic olmamislar gibi. Ama daha ilginci insanlar da unutkanliklar ve dune karsi vurdun duymazliklar. Dun vardi ve sen bir hictin belki, bu gun varsin degisen yine pek bir sey yok aslinda ama sende degisiklikler varmiscasina, kucuk daglari sen yaratmiscasina kasilir olmussun anlamsizca. Evet sana sesleniyorum, kendine hic bakmayali oldu mu hayli zaman? Dusundun mu nerdesin ve neyle mesgulsun? Duygularinla birlikte bu uyusmazliklarin bas kahramanisin sen aslinda;

ve aslinda bu bir gercek ve senin hic te bu gercegi kabul edecege benzemiyorsun...


"sen yasarken umarsiz sana dair bende kalanlar"



-> devam edecek...