iETT ve gunun gtirdikleri

Gecenlerde istanbulumun en yogun olan noktalarindan birinde cok sevdigim birisini beklerken ust-gecidin bir kac basmak ustunde gozume yansiyanlari fark etmeden anilarima kaydetmisim. Aslinda bu anlatacagim konu sadece benim anilarimda degil eminim bir cogumuzun hafizalrina bile almak istemedikleri sabahi ile aksami arasinda istanbulumun bir cok noktasinda guzel insanimin nefes aldigi, yasanan trajik sabir dengelerinin kurulmaya calisildigi, kimi zaman stresine yenik dusup onune geleni alassagi edebilecek bir ofkeye burundugu o muazzam vazgecilmez tabloarin belki de en muhimlerinden..

Bense daha o gunun sabahinda diger gunler gibi ayni kesmekesi yasamistim is arayisim icerisinde. Simdi kendimi birazcik o kalabaliktan, endiseli bekleyislerden ve her gelen IETT otobuslerinin kovalandigi bir birini ezme bazende ezilme pahasina girisilen kovalamacalardan kendimi bir kac basamak yukariya tasiyip olanlari uzak bir ruh haliyle seyre daldim. Daha bu tur olaylari yasadigim ilk gunlerimde "lanet olsun!" duygulariyla bir daha mumkun oldugunca ayni tablo icine kendimi suruklememeye calistim. Tabi nedenli mumkun olablir onu siz hayal edin,emi?

Ey guzel istanbulum her seferinde esin yok diyorum, taki bu tur noktakardan gecerken duygularimin bugulanmasina kadar ama, sanirim senle yasamak bu olsa gerek; adina sabir mi dersin stres yumagi mi bilinmez ama daha bir cok kez misafiri oldumuz senin her bir noktanda bizi Sirinevler-Metro Duraginda ki gibi sahneler beklesede ben insanlari, huzuru ve mutlulugu unutmus o yüzlerinde yine senin o akillardan cikmayan guzelliklerini arayacagim....

..o bir kac basamak yukarida ruh halinde olmak bile yetmiyor geri dondugunuzde, ama arada denemek lazim, neden olmasin!

15-08-2006